چندین خانواده از فولادهای ضدزنگ با خواص فیزیکی متفاوت وجود دارد. خواص مغناطیسی فولاد ضد زنگ، به عناصر اضافه شده به آلیاژ بستگی دارد. یک نوع فولاد ضدزنگ پایه ساختاری «فریتی» دارد و مغناطیسی است که از افزودن کروم به وجود می‌آید. این نوع فولاد ضدزنگ را می‌توان از طریق افزودن کربن سخت کرد و به «مارتنزیتی» تبدیل کرد. در این مقاله میخواهیم درباره تفاوت های ورق استیل بگیر با ورق استیل نگیر صحبت کنیم؛ همراه تجارت گستران کاسپین باشید.
با این حال، رایج‌ترین فولادهای زنگ نزن آستنیتی هستند. این فولادها دارای محتوای کروم بالاتری هستند و حتی دارای نیکل اضافه هستند. این نیکل است که ساختار فیزیکی فولاد را اصلاح می‌کند و آن را از نظر تئوری غیر مغناطیسی می‌کند.
ورق های استیل و کاربردهای آن
فولاد ضدزنگ 304 حاوی کروم (حداقل 18٪) و نیکل (حداقل 8٪) است. این فولاد آستنیتی است و فقط اندکی به میدان‌های مغناطیسی پاسخ می‌دهد. همچنین حاوی 18-20٪ کروم و 8-10.50٪ نیکل و مقادیر کمتری از برخی عناصر دیگر است.
فولاد ضدزنگ 316 یک فولاد آلیاژی مولیبدن است. این واقعیت که به میدان‌های مغناطیسی نیز به طور ناچیز پاسخ می‌دهد به این معنی است که می‌توان از آن در برنامه‌هایی استفاده کرد که در آن فلز غیر مغناطیسی مورد نیاز است. همچنین حاوی تعدادی عناصر دیگر در غلظت‌های مختلف است. از مهمترین کاربردهای ورق فولادی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کاربردهای ساختاری
- دستگاه‌های مختلف
- پلها
- ستون‌های تقویت کننده
تفاوت های ورق استیل بگیر با ورق استیل نگیر
آلیاژهای مختلفی برای تولید ورق استیل استفاده می‌شوند. اگر بخواهیم ورق استیل را در یک دسته‌بندی تعریف کنیم، باید بگوییم که این نوع ورق‌ها به دو دسته ورق استیل بگیر و ورق استیل نگیر تقسیم می‌شوند. از اصلی‌ترین تفاوت های ورق استیل بگیر با ورق استیل نگیر می‌توان به مواد به کار رفته در آن اشاره داشت.
ورق استیل بگیر، از مقادیر زیادی کروم تشکیل شده است در حالی که ورق استیل نگیر در ساختار خود مقدار کمتری کروم دارد. علاوه بر این، خاصیت مغناطیسی یکی از پارامترهایی است که باعث تفاوت این دو نوع ورق از هم می‌شود. ورق استیل بگیری دارای خاصیت مغناطیسی است و توسط آهنربا جذب می‌شود؛ در حالی که ورق استیل نگیر دارای خاصیت مغناطیسی نیست.
از آن جایی که هر دو فولاد زنگ نزن 316 و 304 آستنیتی هستند، هنگامی که سرد می‌شوند، آهن به شکل آستنیت باقی می‌ماند. فازهای مختلف آهن جامد با ساختارهای کریستالی متفاوتی مطابقت دارد. در سایر آلیاژهای فولاد، این فاز با دمای بالا از آهن با سرد شدن فلز به فاز مغناطیسی تبدیل می‌شود.
مقادیر به کار رفته در ورق استیل بگیر و ورق استیل نگیر
وجود نیکل در آلیاژهای فولاد زنگ نزن، آستنیت را در برابر این انتقال فاز با سرد شدن آلیاژ تا دمای اتاق تثبیت می‌کند. این مربوط به حساسیت مغناطیسی تا حدودی بزرگتر از آن چیزی است که برای سایر مواد غیر مغناطیسی انتظار داریم، اما هنوز بسیار کمتر از آن چیزی است که ممکن است مغناطیسی در نظر گرفته شود.
با این حال، این بدان معنا نیست که شما باید انتظار داشته باشید که چنین حساسیت پایینی را در هر مورد از فولاد ضد زنگ 304 یا 316 که با آن روبرو می‌شوید اندازه‌گیری کنید. هر فرآیندی که بتواند ساختار کریستالی فولاد ضدزنگ را تغییر دهد، می‌تواند باعث تبدیل آستنیت به مارتنزیت فرومغناطیسی یا فریت آهن شود.
اگر استیل‌ها ساختار فریتی داشته باشند، دارای خاصیت مغناطیسی هستند. البته این نکته را هم بگوییم که اضافه کردن کروم به فولاد فریتی، باعث تغییر ساختار فولاد مارتنزیتی می‌شود و به طور متداول برای ساخت چاقو و چنگال کاربرد دارد. ورق استیل 304 دارای خاصیت مغناطیسی است؛ بنابراین در دسته ورق استیل بگیر جای دارد؛ علاوه بر این، گریدهای زیر هم می‌توانند در دسته ورق‌های استیل بگیر جای داشته باشند:
- گرید ۴۰۹، ۴۳۰ و ۴۳۹
- استنلس استیل مارتنزیتی مانند گریدهای ۴۱۰، ۴۲۰، ۴۴۰
- استنلس استیل دو فازی مانند گرید ۲۲۰۵
یک نکته قابل توجه اینجاست که این دو نوع ورق، به دلیل تفاوت در پارامترهای ساخت و ترکیبات شیمیایی از نظر قیمت متفاوت هستند. شما با توجه به کاربردهایتان می‌توانید نوع مورد نظر را خریداری کنید.
